|  | On jor do Marocanes, qui n'an a pas l'arjan Son vendre por on Anglis
 La peau di lion noir, qui sont encore vivan.
 « Doman, nos marchons di côté di Dellys ;
 Ti coni bian Dellys ?
 Bor qui ji touillé lui »,
 Qui dir cit Marocane. « Cit un lion manific
 Il y gross, il y grand, y tot à fi jouli
 Jami ti voir comme lui, cit comme on Bachalic,
 Doman... pri doman... do jor ji soufi venir,
 Y ji vo port'one peau, qui ji fir bon blisir. »..
 L'Anglis y loui dimand, combien y fir beyer;
 Y loui di çanq cents francs ; alors y son ksepter.
 Tot soulte y son barti por touiller la lion ;
 Y son marché la route, to pri di Sébaou,
 Y bassi la rivière, quand y voit: ah ! mon Diou !
 La lion qui discend, por sarchi on moton
 Por bisoan mangi loui.
 L'Marocan quand y voir qui vian la lion noir
 Y son por mon zami ! ! !
 Y lisse lo l'Anglis, la peau y tot l'hastoire
 Y pensi bor sauvi.
 On y monte sor on arbre, y l'autre y sa cochi
 Barc' qu'on camarade, on fois y son provi,
 Qui jami la lion y mange di bite crivi.
 La lion (grand coillon ! ! !) y bansi qui son mort !
 Y la sant', y la torne, y mit lo su l'côté,
 Apri y li ritorne por qui ji soui sur mon dos.
 Dans sa poche y rigarde, si yana di douros,
 Y son voir qu'il itit, tot à fi rafalé,
 « Cit zomme y son crivi ! ! ji crois y sent mauvi.
 Cit one salopri qu'ja trovi»..
 La lion y lisse lo, y marche por son mison,
 Par mangi one moton.
 Çoui là qui son sor l'arbre, quand y voir qui son loann
 Y discend por barli afic l'autre Marocann.
 « La lion y ti torne, et ti yana pas d' mal ?
 Ji crois ti a la sanche, y vo protège Allah ! ! !
 Matenant por l'Anglis, la peau yana pas ?
 -La peau ji sarche plu. Ça ji mi fot pas mal.
 - Ma ! ji voir la lion qui parle à ton zorille.
 Quis qui dire mon zami.
 -Il y barle afic moi, comme one pire di famille.
 Voilà quis qui ma dire: « To si ? ni vende jami,
 Quand Ji soui pas touillé, mon peau à one Anglis
 Barc' qui vos ites Maroc, y qui ji souis Francis ».
 |  |